Co to jest uważność?
Uważność to bycie obecnym całym sobą, wszystkimi swoimi zmysłami w tym, co jest teraz, czym się w tej chwili zajmuję. Uważność to doświadczenie siebie w miejscu i czasie, w którym jestem. To TU i TERAZ.
Po co uważność dzieciom?
Praktykowanie uważności zaspokaja w dzieciach potrzebę fizycznego i duchowego spokoju.
U dzieci, które regularnie praktykują trening uważności, poprawia się koncentracja i otwartość na innych. Dzieci stają się milsze dla siebie i innych, nabierają wiary w siebie, nie osądzają pochopnie innych. Wzrasta u nich tolerancja do siebie i kolegów.
Dzieci z natury są ciekawe i lubią się uczyć. Niestety nadmiar stresu i pośpiechu zabija w nich te naturalne zdolności. Trening uważności pozwala przywrócić im tę dzięcięcość w stosunku do świata i siebie.
Ciągle włączamy u naszych dzieci przycisk START. Trening uważności to włączenie przycisku STOP.
Kiedy dzieci potrafią zatrzymać się, potrafią też zakceptować, że nie wszystko jest łatwe i przyjemne. W rezultacie lepiej radzą sobie z rozpoznawaniem emocji. Uczą się rozpoznawać emocje.
Uważność to
koncentracja
cierpliwość
zaufanie
akceptacja
Te umiejętności pozwalają żyć w większym komforcie i zdobywać nowe umiejętności.
Uważność uwalnia od przeszłości i przyszłości. Pozwala żyć pełnią życia w teraźniejszości.
Zakorzenienie w teraźniejszości to jak uzyskanie przestrzeni do rozwoju: tylko drzewo, które ma wolną przestrzeń rozwinie się we wszystkich kierunkach.
Dla kogo?
Dla dzieci od 5 roku życia. Tych wszystkich, które:
- nie mają wiary w siebie
- martwią się
- wycofują się
- są agresywne w geście obrony
- są uległe
- dręczą inne dzieci
To także terapia wspomagająca w przypadku:
- ADHD
- dysleksji
- autyzmu
- aspergera
Dlaczego trening uważności działa?
Kiedy patrzymy na morze wiemy, że nie zatrzymamy fal. Możemy tylko je obserwować. Kiedy chcemy wypłynąć na morze, muzimy umieć je obserwować i zaakceptować je. Tylko w ten sposób możemy po nich surfować, żeglować. Możemy włączyć silnik mechaniczny i pokonać fale, ale wtedy nie odczujemy tej ogromnej radości jaka łączy się w odczuwaniu połączenia z ogromem morza.
Uczucia są jak morze.
Morze jest piękne ale może być i niebezpieczne. Wszystko zależy od fal. Silne fale są niszczące, delikatne: kojące. Fal nie powstrzymasz, ale możesz nauczyć się obserwować morze i odpowiednio reagować.
To samo dzieje się z naszymi emocjami. Są jak morze, które może nas zalać i możemy w nim zatonąć. Albo nauczymy się je obserwować i poprzez akcepatację falowania znajdziemy własny sposób poruszania się po falach. Zatrzymamy się na brzegu, kiedy morze będzie zbyt wzburzone, zamoczymy stopy, kiedy będziemy chcieli poczuć muskanie albo wypłyniemy na głębię, kiedy poczujemy, że chcemy żyć razem z morzem.
Nasz stosunek do morza uczuć zależy od nas: ale często nie umiemy współpracować z uczuciami, bo nie umiemy ich rozpoznawać. Trening uważności uczy nas rozpoznawać rodzaje fal i ich siłę. I uczy szacunku dla siebie.
Trenig uważności uczy dostrzegać wszystkie uczucia, jakie są w nas bez udawania, że ich nie ma. Kiedy zlekceważymy sztorm, siła fal może nas zabić. Nie pomoże udawanie, że ich nie widzę. Tylko zobaczenie fal pozwala żyć bezpiecznie i z radością.
Kiedy nauczymy się rozpoznawać fale uczuć i nauczymy się znajdować czas na ich analizę, okaże się, że będziemy potrafili podejmować właściwe decyzje. Takie, które pozwolą nam dopłynąć do portu bez ryzyka roztrzaskania się.
Nauczymy się, że każda emocja jak każdy sztorm, mija, kiedy tylko damy jej czas na wybrzmienie.
Zatrzymanie się w czasie nauczy nas wytrzymywać z emocjami, a kiedy pozwolimy im wybrzmieć do końca, okażą się pomocne. Nauczymy się, że gniew, irytacja, złóść, niechęć mają swoje uzasadnienie. Nauczymy się akceptować silne emocje. Zobaczymy, że nie ma złych emocji.
Kiedy nadciąga sztorm, możesz zatrzymać się, nabrać powietrza, oddychać, rozejrzeć się, skąd nadciągają chmury. Tego wszystkiego można się nauczyć, tylko trzeba wiedzieć, że ta wiedza jest nam potrzebna i jak ją wykorzystać.
Trening uważności to surfowanie po morzu uczuć.
W nauce surfowania najważniejsza jest umiejętność obserwacji fal: zatrzymanie się i rozejrzenie dookoła. To zatrzymanie daje czas potrzebny do podjęcia decyzji: jak zareagować w danym momencie.
Nauka surfowania nie jest łatwa, ale umiejętność surfowania jest źródłem wielkiej satysfakcji.
Nie musimy być rodzicami idealnymi. Wystarczy, że opanujemy trzy najważniejsze cechy rodzica.
3 najważniejsze cechy rodzica:
akceptacja
obecność
zrozumienie
Akceptacja to przyjęcie rzeczy takimi, jakie są. Miłe lub nieprzyjemne.
Obecność to towarzyszenie bez wydawania opini i dawania rad. To wzięcie za rękę.
Zrozumienie to przyjęcie, że każdy ma prawo być autentyczny. To przyjęcie, że może być dobrze i źle.
Nauka uważności nie przychodzi sama z siebie. Uważności trzeba się nauczyć i potem trenować. Tylko wtedy przyniesie efekty i pozwoli odczuć zmianę życia na lepsze.
